“Ik leefde het leven van ‘de ander’. Ik deed alles om graag gezien te worden.” Aan het woord is Kristin Bemelmans, alias kunstenares Bemel (ofwel Be_me_!). “Een coach heeft alles veranderd. Ik kreeg nieuwe inzichten, en zag dat de fout niet bij de buitenwereld lag, maar bij mezelf.”
En dus besloot Kristin op haar 40ste om een andere weg in te slaan. “Spring, and built your wings on the way down. Sindsdien heb ik leren loslaten. En ik ben vooral op zoek naar wie ik niet ben.”
Na een leven in de onderneming die ze samen met haar partner runde, durft Kristin zich nu stap voor stap kunstenares noemen. Al liep ook dat niet van een leien dakje: oorspronkelijk maakte Kristin schilderijen op doek. Maar ze merkte dat het werk nooit af was. “Het was nooit goed genoeg. Mijn doeken waren een spiegel, en die spiegel vertelde mij dat ik niet goed genoeg. was. En dus besliste ik om op plexi te schilderen.”
De schildertechniek van Kristin is bijzonder: het werk ontstaat op de achterkant van de plexiplaat. Daardoor ziet de kunstenares het resultaat pas als het werk volledig af is.
“Ondernemen, dat is stappen zetten. Maar ook nieuwsgierig zijn naar wie ik ben. En naar wat ik in de wereld wil zetten.” En ziedaar: de brandende ambitie en nooit voltooide zoektocht van Kristin om zichzelf te vinden. “Ik graaf dieper en dieper, op zoek naar de echte Kristin Bemelmans.”
Dit gesprek is een prachtige babbel, waarin het prachtige woord goesting veelvuldig aan bod komt. Een gesprek over het durven loslaten, het betreden van ongeëffende paden. En een gesprek waarin we een antwoord krijgen op de vraag waarom nee zeggen geen misdaad is.
Topgesprek!
